Celem badania było określenie, jakiego rodzaju działania ukierunkowane na oswajanie dzieci z odmiennością innych osób podejmowali rodzice studentów studiów stacjonarnych pierwszego i drugiego roku pedagogiki na Wydziale Etnologii i Nauk o Edukacji w Cieszynie. Badaniem ankietowym objęto w sumie 168 osób mieszkających w południowej i środkowej części województwa śląskiego. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że w rodzinach respondentów starano się uświadomić im bliskość i obecność wokół nich osób o różnych cechach oraz zabiegano o wykształcenie w dzieciach naturalnego sposobu podchodzenia do wieloaspektowej odmienności. Jednocześnie uwrażliwianie badanych na większość konkretnych kategorii odmienności miało miejsce sporadycznie. Najczęściej uwrażliwiano dzieci na reprezentantów niepopularnych zachowań prospołecznych (altruistycznych) oraz na osoby o oryginalnym sposobie zachowania (około 50%). Stwierdzono również ciągłość we wdrażaniu dzieci do poznania i rozumienia osób niepełnosprawnych i w starszym wieku. Studenci mieli więc częściej okazję poznać w dzieciństwie Innego, który wyróżniał się cechami biologicznymi i fizycznymi, rzadziej społecznymi czy kulturowymi. Niepokojącą obserwacją był również brak uwzględnienia w wychowaniu badanych studentów podmiotowości w relacjach dorosły – dziecko, zwłaszcza w przypadku działań oswajających dzieci z odmiennością. Przejawiało się to w ograniczaniu dzieciom możliwości nawiązywania bezpośrednich kontaktów z osobami odmiennymi oraz podejmowania działań pozwalających wykazać się kreatywnością czy umiejętnością współpracy. Rodzice preferowali metody podające, przy czym bez wykorzystania pracy z tekstem (bajką, opowiadaniem).