Celem badania było określenie funkcjonowania psychospołecznego uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną na tle osób sprawnych intelektualnie w kontekście formy kształcenia oraz płci. Badaniem objęto 859 uczniów niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu lekkim, w tym 309 osób uczących się w szkołach specjalnych, 294 osoby uczące się w szkołach integracyjnych oraz 256 osób uczących się w szkołach masowych. W badaniu posłużono się Kwestionariuszem Integracji Uczniów (KIU). Uzyskane wyniki porównano z rezultatami badania przeprowadzonego na reprezentatywnej próbie uczniów szkół podstawowych (N = 5542) przez Zespół Szkolnych Uwarunkowań Efektywności Kształcenia (SUEK) Instytutu Badań Edukacyjnych (jesień 2010 r.). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić różnice istotne statystycznie między uczniami niepełnosprawnymi intelektualnie w stopniu lekkim a ich rówieśnikami w normie intelektualnej w zakresie wszystkich wymiarów integracji – uczniowie sprawni intelektualnie wykazali się wyższym poziomem integracji. Szczególnie duże różnice zaobserwowano dla integracji motywacyjnej, mniejsze zaś w przypadku emocjonalnej i społecznej. Stwierdzono również korelację między poszczególnymi rodzajami integracji, w tym najsilniejszą między poziomem integracji społecznej i motywacyjnej w grupie uczniów sprawnych intelektualnie. Wśród uczniów niepełnosprawnych intelektualnie najwyższym poziomem integracji wykazały się osoby uczęszczające do szkoły specjalnej, najmniejszym zaś – uczęszczające do szkoły integracyjnej. Największe różnice między średnimi wynikami uczniów z różnych typów szkół pojawiły się w przypadku integracji motywacyjnej (szkoła specjalna – 42%, szkoła integracyjna – 36%, szkoła masowa – 38%). Istotny statystycznie różnicujący wpływ płci badanych stwierdzono w zakresie integracji emocjonalnej, której wyższy poziom prezentowały dziewczęta niż chłopcy, niezależnie od normy intelektualnej i typu szkoły.