Przedmiotem badania była diagnoza stopnia realizacji przez gminy zadań wyznaczonych przez ustawę nowelizującą prawo dotyczące przeciwdziałania przemocy z 10 czerwca 2010 roku. Zgodnie z postanowieniami ustawodawcy gminy zostały zobligowane do m.in.: opracowania gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie i ujęcia w nim specyfikacji ze względu na osobę dziecka-ofiary przemocy w rodzinie; realizacji standardu współpracy interdyscyplinarnej; organizowania działań edukacyjnych i służących wzmacnianiu kompetencji opiekuńczych i wychowawczych rodziców w rodzinach zagrożonych przemocą; zapewnienia dzieciom-ofiarom przemocy domowej miejsc w ośrodkach wsparcia. Badaniem kwestionariuszowym objęto gminy z całej Polski (dobór miał charakter losowy – po trzy gminy z każdego województwa). Analizę oparto na odpowiedziach odesłanych z 44 gmin zamieszkałych przez 1072729 osób (w tym gminy wiejskie, małomiasteczkowe, miejskie i wielkomiejskie). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że większość jednostek samorządowych po 1 sierpnia 2010 r. opracowała (64%) lub uaktualniła (9%) program gminny, w skład którego wchodziły takie działania jak organizowanie poradnictwa dla dzieci, edukacja rodziców na temat wychowania bez przemocy, aktywizacja społeczności lokalnych, lokalnych mediów, organizacji i instytucji do podejmowania działań na rzecz dzieci krzywdzonych; tworzenie warunków dla bezpiecznego spędzania czasu przez dzieci poprzez działalność świetlic środowiskowych oraz wspieranie różnych form spędzania czasu wolnego; rozwój działalności asystenta rodziny oraz upowszechnienie korzystania przez dzieci z form pomocy psychologicznej. Na podstawie uzyskanego materiału stwierdzono, że w 34% gmin funkcjonowały różne placówki wsparcia dla dzieci (w tym dotkniętych przemocą w rodzinie). 46% gmin wskazywało dostępność placówek zlokalizowanych poza gminą. Wśród gminnych ośrodków pomocy wymieniano najczęściej świetlice i kluby socjoterapeutyczne, środowiskowe i opiekuńczo-wychowawcze, grupy socjoterapeutyczne, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, domy dla ofiar przemocy w rodzinie, punkty informacyjno-konsultacyjne oraz punkty i ośrodki interwencji kryzysowej. Funkcjonowanie specjalistycznych ośrodków wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie stwierdzono jedynie w dwóch gminach. Dodatkowo w trakcie badania zwrócono uwagę na problem nieprowadzenia statystyki w wielu gminach, związanej z korzystaniem przez dzieci z form wsparcia, wynikającego z doświadczania przemocy w rodzinie.