Celem badania było wykazanie, że edukacja teatralna odgrywa istotną rolę w wychowywaniu młodzieży do uczestnictwa w kulturze oraz że jest często zaniedbywanym sektorem edukacji szkolnej. Badaniem objęto 172 uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum, w tym 79 dziewcząt i 93 chłopców. Respondenci mieszkali w mieście liczącym około 40 tys. mieszkańców, w którym nie było żadnej instytucji teatralnej. Jako metodę badawczą wykorzystano kwestionariusz ankiety audytoryjnej (środowiskowej) własnej konstrukcji. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że szkoły w małych miejscowościach odgrywały ważną rolę we wprowadzaniu dzieci w kulturę. Większość wizyt uczniów w teatrze wynikała właśnie z inicjatywy szkoły (91%). 57% badanych uczęszczało do teatru ze znajomymi, 56% z rodzicami. Możliwości kontaktu ze sztuką dawały również różne formy teatralizacji zajęć odbywających się w szkole. 46% respondentów wiedziało, że tematyka teatralna poruszana jest w szkole; 30% brało w takich zajęciach czynny udział. 31% uczniów przyznało, że problematyka związana z teatrem poruszana była na zajęciach z języka polskiego raz w miesiącu lub częściej. Badani twierdzili ponadto, że w szkołach funkcjonowały kółka teatralne (51%). Czynny udział brało w nich 22% respondentów. Uczniowie znali podstawowe słownictwo związane z teatrem i pamiętali wiele tytułów obejrzanych spektakli. Znakomita większość badanych stwierdziła, że różne formy teatralizacji zajęć dają możliwość kontaktu ze sztuką, uczą pracy w grupie, rozwijają zainteresowania, ożywiają szkolną codzienność, aktywizują, rozwijają wyobraźnię i pobudzają do myślenia. Wśród najbardziej atrakcyjnych treści teatralnych uczniowie wymieniali najczęściej scenografię i kostiumy. Ceniono również humor (35%), efekty specjalne (29%) i muzykę (28%). 31% wymieniło grę aktorów, których doceniali jednak głównie uczniowie gimnazjów.