Celem badania była charakterystyka postaw nauczycieli różnych szczebli szkolnictwa wobec kształcenia techniczno-informatycznego. W badaniu analizie poddano także skuteczność przyjętych planów i programów nauczania oraz zainteresowania i kompetencje uczniów. Próba liczyła 30 pedagogów uczących informatyki i techniki (TIK) w szkołach różnego szczebla w Krakowie. Wśród respondentów 57% stanowiły kobiety, a 43% mężczyźni. Do zebrania materiału badawczego posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem ankiety. W opinii ponad połowy (53%) ankietowanych liczba godzin techniki i informatyki w szkole jest niewystarczająca, podczas gdy 47% pozostałych nauczycieli oceniło ją jako zadowalającą. Wykazano również, że zdaniem 67% respondentów realizowany program odpowiednio wykształci ucznia w zakresie przedmiotu technika-informatyka (23% było przeciwnego zdania, a 10% nie wyraziło własnej opinii). Dodatkowo okazało się, że w ocenie 67% nauczycieli z reguły udaje się im zainteresować uczniów w trakcie lekcji (według 27% każde zajęcia cieszą się powodzeniem). Zgodnie ze zgromadzonym materiałem za największe niedogodności w wyposażeniu pracowni techniczno-informatycznych uznano brak stanowisk do realizacji ćwiczeń (53%), brak narzędzi i urządzeń (50%), brak modeli i plansz (36%) oraz brak samej pracowni (23%). Ponadto stwierdzono, że najczęściej stosowanymi metodami motywacyjnymi przez badanych były: wystawy prac uczniów (60%) oraz oceny (63%). Jednocześnie zwrócono uwagę, że 7% ankietowanych za formę motywacji uznało karanie.