Przedmiotem badania była realizacja treści z zakresu kultury estetyki zachowań ruchowych przez studentów AWF we Wrocławiu podczas praktyki pedagogicznej. Wzięto pod uwagę treści z dwóch działów: Umiejętności oraz Wiadomości. W badaniu posłużono się metodą analizy dokumentów – 147 dzienników praktyk pedagogicznych, sporządzonych przez studentów piątego roku. Badani przeprowadzili łącznie blisko 3000 lekcji wychowania fizycznego w szkołach ponadgimnazjalnych; podczas zajęć zrealizowali 3338 zadań dotyczących umiejętności oraz 3083 dotyczące wiadomości. Procentowa realizacja zadań z zakresu umiejętności była następująca: gimnastyka ruchowa 66,9%, ćwiczenia muzyczno-ruchowe (m.in. aerobik, taniec towarzyski, ludowy) 14,2%, samodzielne planowanie i zademonstrowanie ćwiczeń 11,8%, ćwiczenia muzyczno-ruchowe w formie układów tanecznych (m.in. aerobik, taniec towarzyski, ludowy) 5,9%. Procentowa realizacja zadań z zakresu wiadomości: terminologia pozycji wyjściowych i ćwiczeń technicznych 39,4%, znajomość tańców regionalnych, narodowych i towarzyskich (kroki i figury) 19,1%, sposoby asekuracji i samoasekuracji 14,4%, wpływ ćwiczeń przy muzyce na piękno i estetykę ruchu 9,7%, zasady bezpiecznego organizowania poznanych form aktywności ruchowej 6,3%, znajomość rodzajów aerobiku 4,7%, zasady uczenia się nowych czynności ruchowych 3,8%. Uzyskane dane procentowe pozwoliły stwierdzić niedostateczną realizację zadań, które rozwijałyby kompetencje związane z estetyką ruchową. Rezygnowano z treści związanych z estetyką zachowań ruchowych na rzecz uczenia umiejętności wykonywania elementów gimnastyki podstawowej oraz nauczania terminów z zakresu pozycji wyjściowych oraz ćwiczeń technicznych. Uzyskane wyniki były potwierdzeniem rezultatów badań przeprowadzonych przez Krzak i Lewandowskiego, którzy ustalili, że studenci i absolwenci Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu są niedostatecznie – według własnych deklaracji – przygotowani do nauczania estetyki ruchowej. Treści te jednak powinny być realizowane podczas lekcji z młodzieżą – we współczesnym świecie zarówno od kobiet, jak i od mężczyzn wymaga się troski o estetykę zachowań ruchowych.