Celem badania było określenie postaw studentów AWF-u wobec osób niepełnosprawnych. Postawiono następujące pytania badawcze: jaki jest poziom przychylności postaw wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną studentów akademii wychowania fizycznego kierunku wychowanie fizyczne w porównaniu do poziomu studentów kierunku fizjoterapia; czy płeć badanych studentów modyfikuje ich poziom przychylności postaw wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną. W badaniu wzięło udział 167 studentów trzeciego roku AWF we Wrocławiu, w tym 42 kobiety i 48 mężczyzn z wychowania fizycznego oraz 54 kobiety i 23 mężczyzn z fizjoterapii. Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego, Skalą Postaw Wobec Osób Niepełnosprawnych Sękowskiego. Po zebraniu materiału wykonano analizę statystyczną AVONA w układzie: płeć x kierunek studiów x postawy wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną. Badanie miało charakter wstępny, dlatego też należy podkreślić ograniczoność sformułowanych wniosków. Okazało się, że studenci fizjoterapii byli przychylniej nastawieni wobec niepełnosprawnych intelektualnie niż pozostali badani z wychowania fizycznego – ci pierwsi są przygotowywani do pracy z osobami niepełnosprawnymi. Taką postawę studentów fizjoterapii należy tłumaczyć profilem studiów i oczekiwanym modelem absolwenta. Stwierdzono ponadto, że studentki wychowania fizycznego są negatywniej nastawione wobec niepełnosprawnych intelektualnie niż studentki i studenci z fizjoterapii – zwracają one bowiem większą uwagę na sprawność i zdrowie. Tendencję oceny innych przez pryzmat sprawności przez studentów wychowania fizycznego potwierdziły badania Drat-Ruszczak i Adamczak. Mniejszą przychylność kobiet tłumaczono również teorią dysonansu poznawczego Festingera (zmodyfikowaną przez Aronsona), pojawiającego się w sytuacji zachowania niezgodnego z własnym pojęciem ja. Uznaje się – na podstawie badań Romanowskiej-Tołłoczko i in. – że studentki wychowania fizycznego prezentują głównie androgyniczną identyfikację płciową i męską. Z tą identyfikacją wiąże się preferowanie zachowań ludzi honoru. Zatem negatywna postawa wobec niepełnosprawnych intelektualnie byłaby chęcią utrzymania tożsamości w zmaskulinizowanym środowisku i potępienia wszystkiego, co kłóci się z wartościami i przekonaniami studentek.