Problematyka badawcza koncentruje się m.in. na następujących kwestiach: weryfikacji charakterystycznych cech studenta-internauty, funkcjonującego w społecznościach sieciowych (TIK); zbadaniu źródeł popularności kontaktów nawiązywanych przez internet oraz ich ewentualnego wpływu na kontakty z przyjaciółmi i rodziną; zwróceniu uwagi na aspekty edukacyjne portali społecznościowych. Schemat badań: ustalenie celu badań, wyłonienie problemów i hipotez badawczych (np. internet bardziej sprzyja poszerzaniu i utrzymaniu już istniejących kontaktów społecznych), określenie populacji (studenci kierunków pedagogicznych UP), wskazanie metod (sondaż diagnostyczny), technik (ankieta) i narzędzi badawczych (kwestionariusz ankiety), przygotowanie badań od strony organizacyjnej. Badanie przeprowadzono wśród studentów pierwszego roku na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. 95% respondentów korzystało z serwisu YouTube, 91% z Wikipedii, 24% z portali społecznościowych, które umożliwiają wysyłanie prywatnych i grupowych wiadomości, publikowanie zdjęć, filmów i muzyki. Konto na Facebooku posiadało 59% studentów, a na Naszej Klasie – 35%. 95% ankietowanych nie znało programów umożliwiających mikroblogowanie (np. serwis Tweeter). Blisko 60% respondentów nie wiedziało nic o społecznościach typu Second Life oraz o serwisach internetowych, na których można znaleźć oceny linków do ciekawych informacji w internecie (np. Digg, Reddit, Wykop.pl). 80% badanych nie korzystało z możliwości podcastingu. Nowe technologie, takie jak portale społecznościowe, blogi, WebQuesty czy serwisy typu Wikipedia, YouTube, Flickr, mogą wpływać na następujące aspekty uczenia się: nauczanie problemowe, współpraca grupowa i kooperacja, znajomość zasad percepcji informacji, analiza i synteza odbieranych znaków czy wykorzystanie obu półkul mózgowych.