Celem badania było określenie wpływu integracyjnego turnieju goalballa na kształtowanie postaw prospołecznych wobec niewidomych. Sformułowano następujące pytania badawcze: jakie postawy względem niewidomych reprezentują uczniowie pełnosprawni biorący udział w turnieju integracyjnym; czy postawy pełnosprawnych uczestników turnieju różnią się od postaw reprezentowanych przez uczniów niemających kontaktów z niewidomymi; jak zmieniają się postawy pełnosprawnych pod wpływem kilkukrotnego udziału w turnieju integracyjnym. W badaniu uczestniczyli uczniowie podzieleni na trzy grupy: tych, którzy brali udział w turnieju integracyjnym i mieli kontakt z niewidomymi (N = 11); tych, którzy po raz pierwszy brali udział w turnieju integracyjnym i nie mieli wcześniej kontaktów z niewidomymi (N = 19); tych, którzy ani nie uczestniczyli w turnieju, ani nie mieli kontaktu z niewidomymi (N = 15). Do zebrania materiału wykorzystano kwestionariusz ankiety składającej się z 18 pytań. Uczniowie uczęszczali do klas gimnazjalnych i licealnych; wiek respondentów to: od 14 do 17 lat. Uczniów zapytano, czy zaprzyjaźniliby się z osobą niewidomą. Twierdząco odpowiedziało na to pytanie 63,64% badanych z pierwszej grupy, 42,17% z drugiej i 60% z trzeciej. Nieskłonni do przyjaźni z niewidomym byli badani z drugiej grupy – 5,2%. Nie potrafiło udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie: 36,36% respondentów z pierwszej grupy, 52,63% z drugiej i 40% z trzeciej. Do pomocy osobie niewidomej byłoby skłonnych: 90,91% badanych z pierwszej grupy, 89,47% z drugiej i 86,86% z trzeciej. Nie pomogliby niewidomemu uczniowie z grupy drugiej – 10,53%. Chciałoby uczęszczać do klasy z osobą niewidomą: 18,19% badanych z pierwszej grupy, 31,59% z drugiej i 40% z trzeciej; nie potrafiło jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie: 81,81% badanych z pierwszej grupy, 68,42% z drugiej i 53,4% z trzeciej. Okazało się, że w kontakcie z osobą niewidomą młodzież najbardziej boi się urazić uczuć niepełnosprawnego (72,72% osób z pierwszej grupy, 68,42% z drugiej i 46,44% z trzeciej). Znacznie mniej obaw budziła własna niekompetencja: 10,15% wskazań osób z pierwszej grupy, 20,31% z drugiej i 40% z trzeciej. 63,63% badanych z pierwszej grupy, 47,36% z drugiej i 66,66% z trzeciej nie chciałoby, żeby ich zainteresowanie osoba niewidoma odebrała jako litość.