Badanie sondażowe miało na celu określenie sposobu postrzegania problemów genderowych przez studentów. Przeprowadzono je na dwóch bydgoskich uniwersytetach – Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego (kierunki: pedagogika o specjalności resocjalizacja, opieka nad dzieckiem z językiem angielskim, doradztwo rehabilitacyjne, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza) oraz Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym (kierunki: ochrona środowiska, zarządzanie, zarządzanie i inżynieria produkcji). Łącznie przebadano 189 studentów różnych lat studiów stacjonarnych pierwszego i drugiego stopnia, z czego 81,7% stanowiły kobiety. Wyniki badania ujawniły, że wiedza na temat genderyzmu, poziom zainteresowania tą problematyką oraz obciążenie stereotypami studentów nie skłaniały do pozytywnej oceny stanu rzeczy. Jedynie nieliczna grupa badanych dysponowała pewną wiedzą o genderyzmie i pojęciach z nim związanych (gender mainstreaming, polityka równościowa). Wiedza ta często miała charakter potoczny i stanowiła zbiór fragmentarycznych sądów wypowiadanych bez przekonania co do ich słuszności. Znaczna część badanych nie posiadała żadnej wiedzy z zakresu problematyki genderowej lub posiadała wiedzę niewystarczającą lub nieadekwatną. Autorka określiła nieliczne informacje posiadane przez tę grupę badanych jako prześwity nieokreśloności (za K. Mudyniem). Wśród przejawów antywiedzy (błędnych przekonań) znalazło się kojarzenie genderyzmu z dyskusjami naukowców i polityków na określony temat (nie określono jaki), gender mainstreamingu z głównodowodzącymi czy polityki równościowej z równością państw w stosunkach międzynarodowych. Aż 42% badanych podało w wątpliwość sensowność podejmowania problematyki genderyzmu we współczesnym społeczeństwie. 70% wykazało nikłe zainteresowanie tymi zagadnieniami. Ani uczelnie, ani sami studenci nie podejmowali działań zmierzających do pogłębienia swojej wiedzy na temat zagadnień genderyzmu. Obciążenie stereotypami na temat płci połączone z obserwowanymi i sygnalizowanymi przez niektórych badanych przejawami różnego rodzaju nierówności na samej uczelni nie pozwalały na optymizm w zakresie zmiany zaobserwowanych postaw respondentów.