Celem badania było określenie obrazu życia społecznego w Polsce oraz w krajach migracji wśród młodych emigrantów z Polski. Zastosowano narzędzie autorstwa W. Łukaszewskiego Życie społeczne – jak je postrzegam, służące do pomiaru wpływu postrzegania życia społecznego na szanse rozwoju osobowości (1980). Badanie zrealizowano na próbie 203 młodych osób w wieku około 25 lat, dobranych metodą celową. Wyniki porównano z rezultatami badania przeprowadzonego z wykorzystaniem tego samego narzędzia w 2007 roku przez K. Szafrańca wśród 19-latków. Uzyskane wyniki pozwoliły stwierdzić, że życie społeczne krajów migracji wypadło w oczach młodych emigrantów dużo korzystniej niż życie społeczne w Polsce. Średnia wartość wskaźnika oceny życia społecznego wyniosło dla krajów Europy Zachodniej 0,29, co świadczyło o dość dobrych warunkach dla rozwoju osobowości jednostek. Z kolei ocena życia społecznego w Polsce wypadła o wiele gorzej, wyniosła średnio -0,32. Świadczyło to o hamującym rozwój osobowości wpływie rodzimej rzeczywistości społecznej. Porównanie tych wyników z ocenami 19-latków z województw dolnośląskiego i warmińsko-mazurskiego ujawniło, że są one bardzo zbliżone na niemal wszystkich podskalach, przy czym oceny młodych emigrantów były w każdym przypadku bardziej surowe. Największa różnica w ocenie Polski pojawiła się w przypadku skali Style Socjalizacji – tu oceny migrantów były znacząco niższe od ocen 19-latków. Mogło to wynikać z bardziej liberalnego u migrantów podejścia do różnorodności i możliwości wyboru postaw i wartości w krajach migracji oraz z braku kontroli społecznej, występującej w Polsce, lecz niesięgającej za granicę. Innym czynnikiem różnicującym mógł być wiek badanych – emigranci byli o blisko sześć lat starsi od młodzieży badanej w 2007 roku, najczęściej mieli za sobą studia uczące krytycyzmu i pierwsze doświadczenia na rynku pracy.