Przedmiotem badania były osobliwości wypowiedzi monologowych uczniów polskojęzycznych w Niemczech, którzy raz w tygodniu uczęszczali na zajęcia w szkołach polskich działających oficjalnie przy ambasadzie w Kolonii lub konsulacie generalnym w Hamburgu. Wyniki pierwszej części badania i przykładów można znaleźć w Obserwacje nad dyskursem polskich uczniów w Niemczech. I. Składnia zdania i użycie zaimków osobowych. Badani uczniowie uczęszczali równolegle do szkół niemieckich oraz posiadali rodziców o polskim pochodzeniu, którzy tymczasowo przenieśli się do Niemiec. Uczniowie chodzili do klas IV-VI szkoły podstawowej oraz II-III LO. Badani mieli za zadanie opowiedzieć, co przedstawiały dwie historie obrazkowe, tak by powstała spójna opowieść dla słuchacza niewidzącego obrazków, oraz napisać list z wyobrażonego miejsca do jakiejś bliskiej osoby. Wyniki badania pokazały zastosowanie przez badanych: czasowników ruchu, przypadków interferencji właściwej, kontaminacji składniowych i semantycznych. Wniosek z badania potwierdza, że znikomy odsetek użyć odchyleń językowych świadczy o tym, że badani z polskich szkół w Niemczech nie różnią się językowo od swoich rówieśników w Polsce, którzy posługują się jednym językiem.