Przedmiotem badania była działalność edukacyjna w polskich szkołach katolickich. W ankiecie wzięli udział dyrektorzy 202 szkół. Oprócz kwestionariusza ankiety w badaniu wykorzystano również metodę analizy statutów i programów edukacyjnych w badanych szkołach. Okazało się, że w 42% szkół nauczyciele realizowali autorskie programy nauczania. W szkołach organizowano dodatkowe lekcje z łaciny, filozofii, ekologii, tańca. Uczniowie mieli możliwość uczestniczenia także w lekcjach medialnych i dziennikarskich. W 37% szkół skupiano się na takich zagadnieniach dydaktycznych jak: poszukiwanie sposobów wszechstronnego rozwoju osobowości ucznia, jego zainteresowań, talentów i potrzeby twórczości. W 27,5% preferowane zagadnienia dydaktyczne wiązały się z nauczaniem zgodnym z zasadami Ewangelii. W 49,2% badanych gimnazjów skupiano się na wysokim poziomie wiedzy i umiejętności młodzieży, a w 83,3% liceów – na przygotowaniu do matury i studiów wyższych. W badanych szkołach katolickich podejmowano różnorodne działania, by zapewnić dostęp do nauki uczniom z biednych rodzin. W 39,6% placówek niezamożnych uczniów zwalniano z opłat, a w 56,4% zwalniano z czesnego tylko częściowo; w 17,8% wprowadzono stypendia. W 46,5% szkół funkcjonowały sklepiki, a w 37,1% – stołówka. 60% szkół podstawowych zapewniało uczniom zajęcia świetlicowe i pozalekcyjne, 55% – pomoc pedagogiczną, medyczną, psychologiczną, logopedyczną i opiekę nad dziećmi z mikrodefektami. Z kolei w szkołach gimnazjalnych dbano przede wszystkim o jak najlepsze warunki do rozwoju psychofizycznego uczniów. W tym celu organizowano dożywianie, zapobiegano uzależnieniom, umożliwiano uczniom dowożenie i odwożenie ze szkoły; takie działania wdrażało 78,6% szkół. Natomiast w liceach skupiano się na rozwoju psychicznym i zdrowotnym uczniów, więc w placówkach działały gabinety lekarskie, realizowano programy prozdrowotne i profilaktyczne (66,7% ankietowanych szkół).