Badanie przeprowadzono, by odpowiedzieć na pytanie, czy nauczyciele wychowania przedszkolnego są przygotowani do wyzwania, jakim jest wielokulturowość. Próbowano określić, jaki jest poziom wiedzy badanych nauczycieli na temat wielokulturowości, jak nauczyciele oceniają swój poziom wiedzy na temat wielokulturowości. Celem badania było również określenie postaw respondentów wobec wielokulturowości i do podejmowania działań zmierzających do zapoznania dzieci ze światem innych kultur. W badaniu wzięło udział 550 nauczycieli wychowania przedszkolnego, ale do analizy – ze względu m.in. na niespełnienie wymogów rzetelności – zakwalifikowano dane od 516 osób. Do drugiej grupy badawczej zakwalifikowano 30 nauczycieli spośród pierwszej grupy, którym nie zależało na zachowaniu anonimowości. 416 nauczycieli wychowania przedszkolnego – jak się okazało – było pozytywnie nastawionych wobec wielokulturowości. Osoby z tej grupy uważały, że dzieci powinny wiedzieć, że nie tylko Polska widnieje na mapie świata; dziecko sześcioletnie powinno przynajmniej wiedzieć o istnieniu innych krajów, a więc i innych kultur odmiennych od naszej. W opinii nauczycieli już w dzieciach sześcioletnich powinno się kształtować postawę otwartości wobec innych ludzi. Niewiele osób zauważało, że postawa tolerancji wobec wielokulturowości jest wpisana w szerszy kontekst społeczno-polityczno-ekonomiczny. Rzadkie były wypowiedzi typu: świat zmierza do globalizacji i integracji, w związku z tym znajomość życia i kultury jest ważna dla wzajemnego lepszego poznania się i zrozumienia. By lepiej współpracować lub pomagać innym, należy wiedzieć o nich jak najwięcej. 36 respondentów wyrażało niechęć wobec uczenia sześciolatków treści związanych z wielokulturowością. Nauczyciele z tej grupy twierdzili, że tematy te nie są tak ważne jak inne, potrzebne dzieciom w tym wieku. Niechęć motywowano także wiekiem dzieci: to zbyt trudne i niezrozumiałe treści, i nie będą przyswojone przez dziecko w wieku przedszkolnym.