Celem badania było określenie zgodności zadań zawodowych z formalnymi kwalifikacjami nauczycieli przedszkola, rozbieżności między formalnymi kwalifikacjami a wymaganiami zawodowymi oraz formy kształcenia, która wyposaża absolwentów w typ kwalifikacji redundancyjnych. W badaniu zastosowano metodę analizy dokumentów i sondażu diagnostycznego. Obiektem badania były formy kształcenia nauczycieli przedszkola oraz celowo dobrane grupy nauczycieli reprezentujących poszczególne formy kształcenia. W wyniku badania stwierdzono, że polityka oświatowa w widoczny sposób wpływała na formy przygotowania zawodowego nauczycieli, co zaobserwowano na wszystkich płaszczyznach analizy praktycznej i ideologicznej edukacji nauczycielskiej. Zmieniające się zadania przedszkola również pozostawały w związku z programem edukacji wczesnoszkolnej. Koncepcje kształcenia nauczycieli odzwierciedlały nowe trendy w pedagogice i psychologii, różnie też określały zakres wiedzy o dziecku i zakres umiejętności pożądanych u nauczyciela. W odbiorze samych kształconych typ wymaganych kwalifikacji pozostawał w sprzeczności z rzeczywistością. Zależność treści kształcenia od modelu kształcenia, a zatem też ich zmienność, potwierdzono na podstawie działań weryfikacyjnych, podejmowanych w ramach badania. Potwierdzono przypuszczenie, zgodnie z którym absolwenci różnych form kształcenia mają odmienne preferencje wobec zadań stawianych nauczycielom przez programy edukacji przedszkolnej. Preferencje te były zależne głównie od pierwszych form przygotowania do pracy, jakich doświadczali badani. Przygotowanie zawodowe na kolejnych etapach kształcenia przyczyniło się również do krytycznej, refleksyjnej postawy nauczycieli wobec swojej aktywności zawodowej. Część badanych traktowała dziecko jako podmiot funkcjonujący na tle grupy, pozostali nadal koncentrowali się jednak na programie nauczania i zadaniach z niego wynikających. Ci ostatni wykazywali zadaniowe podejście do deklaratywnie przyjmowanych podmiotów wychowania.