Publikacja przedstawia najważniejsze zmiany w europejskich systemach edukacji w ostatnich 10 latach. Raport zawiera dane jakościowe i ilościowe, zebrane przez krajowe biura Eurydice, Eurostat oraz pochodzące z międzynarodowego badania PISA/PIRLS. Przedmiotem analizy są organizacja, zarządzanie i funkcjonowanie 31 europejskich systemów edukacji, w tym z 27 krajów Unii Europejskiej i trzech krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Turcji. W raporcie przyjęto 121 wskaźników dotyczących demografii, finansowania systemów edukacji, kadry dydaktycznej, jej statusu i kształcenia, autonomii szkoły i procesu zapewniania jakości edukacji. Wzrosła liczba dzieci czteroletnich uczęszczających do placówek edukacyjnych wychowania przedszkolnego. Obowiązkowe kształcenie trwa w Europie coraz dłużej, co przejawia się obniżeniem wieku szkolnego (Polska, Cypr, Dania) lub próbami zredukowania liczby uczniów przedwcześnie opuszczających system kształcenia (np. Włochy, Holandia). Nastąpiły zmiany w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego, w tym wzrosła ogólna liczba studentów, liczba studiujących kobiet przewyższyła liczbę studiujących mężczyzn oraz wzrosła liczba starszych studentów. Przeciętny poziom finansowania szkolnictwa na wszystkich etapach kształcenia utrzymał się na stałym poziomie, przy czym występowały znaczne różnice między poszczególnymi krajami. W zakresie statusu i warunków pracy nauczycieli obserwowalna była tendencja do podnoszenia kwalifikacji i rozszerzania zakresu ich odpowiedzialności. Wzrost autonomii szkoły przyczynił się do zwiększenia liczby zadań dla szkół, ich dyrektorów, nauczycieli i rodziców. Wzrosło znaczenie zapewniania jakości w edukacji poprzez regularne i systematyczne monitorowanie i ewaluację systemów kształcenia. Analiza trendów demograficznych wykazała, że ogólna liczba uczniów pobierających naukę w ramach kształcenia obowiązkowego ulegnie obniżeniu do 2020 roku.