Badanie miało na celu analizę podstaw prawnych aktualnej polityki opiekuńczej i edukacyjnej 20 krajów OECD, projektowanych zmian oraz codziennej praktyki instytucji opiekuńczych i edukacyjnych dla małych dzieci. Uwzględniono również postęp badanych krajów w zakresie kluczowych aspektów udanej polityki edukacyjnej, opisanych w ramach poprzedniej edycji badania (Starting Strong I, 2001). Oprócz Polski wzięły w nim udział następujące kraje: Australia, Austria, Belgia (Wspólnoty Francuskojęzyczna i Flamandzka), Republika Czeska, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Węgry, Kanada, Irlandia, Włochy, Korea Południowa, Meksyk, Holandia, Norwegia, Portugalia, Szwecja, Wielka Brytania i USA. Wyniki analizy pozwoliły stwierdzić, że obowiązek zapewnienia jakości wczesnej edukacji i opieki nad dziećmi nadal spoczywał przede wszystkim na programach rządowych. Świadomość opinii publicznej odnośnie do braków w zakresie zapewniania dostępu do wczesnej edukacji oraz jakości tej edukacji sprawiła, że problem opieki nad dziećmi stał się elementem programów wyborczych w wielu krajach. Świadczyło to o uznaniu istotnej roli wczesnego dostępu do edukacji i opieki nad dziećmi w zapewnianiu dobrego startu w życiu, przede wszystkim dla dzieci z rodzin o niskich dochodach i rodzin emigrantów. Również w tej edycji badania utrzymał się podział na dwie zasadnicze perspektywy w podejściu do wczesnej edukacji i opieki nad dziećmi, które wyróżniono w Starting Strong I (2001) i które określić można było jako podejście nordyckie (skandynawskie) i wolnorynkowe.