Badanie przeprowadzono w celu diagnozy wiedzy, motywacji oraz rzeczywistych działań nauczycieli, związanych z wyrównywaniem szans edukacyjnych młodzieży szkolnej ze środowisk wiejskich. Projekt badawczy objął 17 szkół z powiatu kieleckiego (doboru próby dokonano ze względu na dużo wyższą stopę bezrobocia na tym terenie niż w całym kraju). Ostatecznie analizę przeprowadzono na podstawie ankiet uzupełnionych przez 205 nauczycieli, co stanowiło 51% wszystkich pedagogów uczących w czasie badania w wylosowanych szkołach. Zgromadzony materiał pozwolił stwierdzić, że badani niezbyt dobrze znali bariery edukacyjne środowiska wiejskiego. Na pytanie o termin bariery edukacyjne poprawnie odpowiedziało 40% respondentów, 44% ankietowanych podało odpowiedzi częściowo zgodne z literaturą, natomiast ponad 8% w ogóle nie potrafiło zdefiniować tego pojęcia. Ponadto wykazano trudność w wyjaśnieniu następujących terminów: bariera ekonomiczna, demograficzna, przestrzenna i regionalna, psychologiczna, ideologiczna, kulturowa, szkolno-oświatowa oraz płci. Obliczono, że przeciętny wskaźnik znajomości przeszkód edukacyjnych na skali teoretycznej 0-15 punktów wynosił 4, przy medianie 4, dominancie 4 i odchyleniu standardowym 3. Najtrudniejszym do zdefiniowania okazało się pojęcie bariery płci (52,2% ankietowanych podało niepoprawną odpowiedź, a tylko 23,4% – całkowicie lub częściowo zgodną z literaturą). Pod względem trudności w dalszej kolejności znalazły się pojęcia: bariera kulturowa (45,9% niepoprawnych odpowiedzi), ideologiczna (45,4%) oraz przestrzenna i regionalna (41%). Najlepiej znaną z kolei była bariera ekonomiczna – 74,1% nauczycieli odpowiedziało częściowo poprawnie, a odsetek osób, które podały nieprawidłową odpowiedź, wynosił 11,7%.