Badanie przeprowadzono w celu analizy programów nauczania przyrody w szkole podstawowej pod względem treści dotyczących zdrowia i higieny człowieka oraz diagnozy miejsca powyższej tematyki wśród pozostałych zagadnień przyrodniczych poruszanych na zajęciach w szkole podstawowej. Weryfikacji poddano następującą hipotezę: Edukacja w zakresie zdrowia i higieny na poziomie szkoły podstawowej nastawiona jest zarówno na diagnozę chorób i skutków niewłaściwych zachowań zdrowotnych, jak i na wskazywanie zachowań bezpiecznych sprzyjających zdrowiu. W badaniu zastosowano takie metody jak analiza dokumentów (w tym: programów nauczania, podstawy programowej, literatury przedmiotowo-metodycznej) oraz sondaż diagnostyczny. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że im wyższe wykształcenie rodziców, tym mniejsza dbałość rodziny o zdrowie. Zgodnie z uzyskanym materiałem okazało się, że uczniowie z bogatych rodzin, których rodzice legitymowali się wyższym wykształceniem, nie segregowali śmieci oraz nie oszczędzali ani wody, ani energii. Ponadto wykazano, że uczniowie spotykający się z rówieśnikami uzyskiwali wyższe osiągnięcia szkolne z przyrody. Analiza dokumentów potwierdziła przyjęte założenie, że edukacja zdrowotna na etapie szkoły podstawowej nastawiona jest nie tylko na diagnozę chorób i skutków niewłaściwych zachowań zdrowotnych, lecz także na popularyzowanie zachowań sprzyjających zdrowiu (w tym m.in.: zasad udzielania pierwszej pomocy, zasad prawidłowego uczenia się i odżywiania czy znaczenia ruchu fizycznego w utrzymaniu zdrowia).