Przedmiotem badania była kontrola zarządcza w oświacie. Posłużono się analizą ilościowo-jakościową. Ankieta, dostępna online, zawierała 20 pytań zamkniętych; pięć pytań miało opcję otwartą. Ankietą objęto przedstawicieli następujących jednostek samorządu terytorialnego (JST): Oleśnica, Turek, Murowana Goślina, Opole, Sochaczew, Szklarska Poręba, Szydłowiec i Złotów. Do analizy zakwalifikowano 30 ankiet. Analizę jakościową przeprowadzono podczas analizy zarządzeń i regulaminów prowadzenia kontroli zarządczej. Zdaniem 27% respondentów kontrola zarządcza to narzędzie kontroli i nadzoru; w opinii 76% jest to system zarządzania placówką; 37% badanych uważało, że pojawienie się kontroli zarządczej w sektorze publicznym zmieniło sposób myślenia o zarządzaniu. Blisko 80% respondentów twierdziło, że definiowanie zadań w ramach kontroli zarządczej nie jest trudne. Blisko co trzeci badany nie widział żadnych pozytywnych zmian związanych z wprowadzeniem KZ. 26% jednak uważało, że wprowadzenie KZ pozwoliło uzyskać lepsze wyniki w zakresie zarządzania informacją; zdaniem 24% – w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi. 13% osób spośród tych, które dostrzegały korzyści, uważało, że KZ usprawniła zarządzanie finansami. 15% respondentów stwierdziło, że KZ zwiększa przewidywalność realizowanych zadań. W połowie przypadków sprawdzano efektywność realizacji zadań (metody SMART). Blisko 35% respondentów deklarowało, że realizacja zadań sprawdzana jest na podstawie analizy jakościowej składanych raportów. Na podstawie wyników badania ujawniono słabsze strony KZ, m.in.: brak wewnętrznej integracji obszarów KZ (zarządzania ryzykiem, wskaźnikami i narzędziami kontrolnymi); brak nadzoru nad poprawnością oświadczeń o stanie KZ; mało praktyczny wymiar KZ, brak jej wpływu na zarządzanie jednostkami; nieumiejętne korzystanie z narzędzi samokontroli i monitorowania.