Badanie miało charakter ewaluacyjny i zostało przeprowadzone w ramach projektu szkoleniowego Podniesienie kwalifikacji zawodowych pedagogów środowiskowych. Celem warsztatów było poszerzenie wiedzy na temat problemów młodzieży oraz zapoznanie się z różnymi metodami pracy. Szkoleniem objęto 128 pedagogów środowiskowych. Uczestników podzielono na cztery grupy liczące po 32 osoby każda, w których odbywały się zajęcia teoretyczne, prowadzone przez nauczycieli akademickich; warsztaty praktyczne prowadzono w grupach 16-osobowych. Tematyka szkolenia obejmowała zagadnienia związane m.in. z umiejętnością współpracy z instytucjami w środowisku lokalnym, umiejętnością stawiania diagnozy uwarunkowań współczesnych zagrożeń, umiejętnością dostosowania i realizacji programów Unii Europejskiej do potrzeb społeczeństwa w danym środowisku czy umiejętnościami organizowania i kierowania małymi grupami społecznymi. Do zebrania materiału ewaluacyjnego zastosowano kwestionariusz ankiet. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami niemal wszyscy badani potwierdzili, że szkolenia pedagogów środowiskowych są konieczne. Ankietowani zwrócili uwagę na brak wiedzy z zakresu patologii społecznych, środowiskowej profilaktyki oraz psychologii i psychiatrii młodzieży. Dodatkowo wykazano, że ankietowani ocenili szkolenie pod względem treści kształcenia, metodyki zajęć oraz przygotowania prowadzących bardzo wysoko. W zaproponowanych przez uczestników zmianach programu szkoleniowego znalazł się postulat dodania godzin z zakresu terapii i wsparcia rodziny, sekt i subkultur młodzieżowych oraz metod pracy środowiskowej. Do najczęstszych problemów spotykanych w pracy pedagoga zaliczano: palenie papierosów (97,65%), picie alkoholu (92,97%), używanie wulgaryzmów (96,87%), agresję i przemoc (78,90%), używanie narkotyków (65,62%) oraz destrukcyjne grupy młodzieży (75%).