Przedmiotem analizy uczyniono prace gimnazjalistów z Diagnozy kompetencji gimnazjalistów 2011 (część poświęcona językowi polskiemu). Temat rozprawki: Co w kontekście Dziadów cz. II znaczy być człowiekiem. Odnieś się do przykładów z innych utworów literackich. Prace wybrano ze względu na znaczne różnice w ocenie poprawności ortograficznej, interpunkcyjnej i językowej wśród poszczególnych egzaminatorów. Dwie grupy egzaminatorów (A i B) potrójnie sprawdzały po 200 wylosowanych prac (łącznie: 400 sprawdzeń). Nie analizowano prac, które nie otrzymały od egzaminatorów żadnych punktów – były to prace bez treści albo nie na temat. W karcie oceny pracy egzaminatorzy wpisywali liczbę znalezionych błędów językowych (błędy gramatyczne i leksykalne) oraz odrębnie – liczbę błędów ortograficznych i interpunkcyjnych. Wśród 370 obserwacji zgodnych dla obu grup egzaminatorów było 14 ocen błędów językowych, 95 ortograficznych i 27 interpunkcyjnych. Rozbieżności w grupie A między skrajnymi ocenami egzaminatorów wynosiły 6-8 błędów w 28 pracach, w ośmiu pracach – 9-10 błędów, a w jednej pracy – 15. Sytuację tę należy uznać za niepokojącą – od liczby błędów wskazanych przez egzaminatora w dużej mierze zależy ostateczny wynik egzaminu gimnazjalnego. We wskazaniach autorki artykułu sugerują przeprowadzenie szkoleń wspierających nauczycieli i egzaminatorów w ocenie poprawności językowej prac uczniowskich, w tym w kategoryzacji i ocenie błędów językowych. Warto wspomnieć, że zalecenia normatywne zawarte w podręcznikach i formułowane przez Radę Języka Polskiego są niewystarczające – powstają w oparciu o przykłady wyraziste i typowe, niewyczerpujące błędów pojawiających się w pracach uczniowskich.