Badanie przeprowadzono w ramach grantu Komitetu Badań Naukowych (nr 111139203). Przedmiotem badania było normowanie przez nauczycieli testu osiągnięć. W badaniu uczestniczyło 40 nauczycielek z kilku warszawskich szkół podstawowych. Połowa badanych uczyła języka polskiego, a połowa matematyki. 16 osób posiadało wyższe wykształcenie polonistyczne, 14 – wyższe matematyczne. Staż pracy badanych wynosił od dwóch do 45 lat. Każda nauczycielka przedmiotu otrzymała do normowania test osiągnięć ósmoklasisty odpowiednio z języka polskiego i matematyki. W instrukcji znalazło się m.in. następujące polecenie: Konstruktorzy testów dydaktycznych często zalecają, by ocena z całego testu zależała od liczby poprawnie rozwiązanych zadań. Załóżmy, że przyjmuje Pani to podejście. Ile zadań naszego testu musiałby uczeń rozwiązać, żeby dostać dany stopień? W ostatnim etapie badania posłużono się Kwestionariuszem Ideologii Oświatowych. Język polski, ocena mierna: przyjęty średni próg 48% zadań, rozpiętość progów – 25%-63% (zadań), procent stopni: 14%; ocena dostateczna: średni próg 61% zadań, rozpiętość progów 33%-79% zadań, procent stopni 11%; ocena dobra: średni próg 75% zadań, rozpiętość progów 46%-88%, procent stopni 3%; ocena bardzo dobra: próg 90% zadań, rozpiętość 63%-100% zadań, procent stopni 0%. Nie stwierdzono związku między progami ustalanymi przez nauczycielki języka polskiego a stażem, wykształceniem i identyfikacjami ideologicznymi. W przypadku nauczycielek matematyki liberalizm oświatowy wyjaśniał w 17% zmienności progu dla piątki. Korelację tę należy jednak uznać za słabą sugestię, zgodnie z którą liberalizm oświatowy sprzyja zaostrzaniu kryteriów szkolnego sukcesu.