Celem badania było określenie wiedzy na temat literatury emigracyjnej (zwłaszcza XX-wiecznej), jej odbioru oraz funkcjonowania w świadomości studentów. W badaniu zastosowano technikę ankiety, którą przeprowadzono wśród 50 losowo wybranych studentów Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Studenci wymieniali wśród swoich zainteresowań literaturę XIX wieku i współczesną, przy czym tylko 14% wskazywało konkretnie na literaturę emigracyjną. Badani znali co najmniej jedno znaczenie słowa emigracja, najczęściej jako polityczne/historyczne/społeczne powody opuszczenia kraju. Niemal wszyscy respondenci zetknęli się z literaturą emigracyjną w szkole, choć była to głównie literatura XIX-wieczna. 20% studentów nie zetknęło się z XX-wieczną literaturą emigracyjną i nie znało pojęcia druga emigracja niepodległościowa. Wśród autorów emigracyjnych wymieniano przede wszystkim Witolda Gombrowicza, Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Zygmunta Krasińskiego, Jana Lechonia, Adama Mickiewicza, Czesława Miłosza, Sławomira Mrożka, Juliusza Słowackiego, Kazimierza Wierzyńskiego. Połowa badanych wymieniała Mieczysława Grydzewskiego jako redaktora naczelnego tygodnika Wiadomości, pozostali zaś Jana Nowaka-Jeziorańskiego, Jerzego Giedroycia (choć często nie byli pewni, czy ten ostatni jeszcze żyje). Jako korzyści ze znajomości literatury emigracyjnej XX wieku wymieniano przede wszystkim poznanie wiadomości historycznych i niezafałszowanego obrazu historii, spojrzenie na kraj z innej perspektywy oraz poznanie prawdy o PRL-u. Znakomita większość studentów uznała, że dostęp do literatury emigracyjnej XX wieku jest teraz łatwiejszy w porównaniu z okresem PRL-u. 34% uznało, że literatura emigracyjna cieszy się obecnie dużą popularnością, zwłaszcza w szkołach i na uniwersytetach (kierunek: polonistyka) z powodu obecności tej literatury w kanonie lektur szkolnych, łatwego dostępu do dzieł oraz szczególnego zainteresowania spowodowanego śmiercią znanych twórców. 66% stwierdziło, że literatura emigracyjna nie cieszy się w Polsce dużą popularnością, bo literatura sama w sobie nie budzi zainteresowania, słabo promuje się literaturę emigracyjną XX wieku, w szkole nabiera się uprzedzeń do twórczości wielkich romantyków.