Celem badania było określenie związku pomiędzy tatuowaniem i kolczykowaniem ciała przez piętastoletnich uczniów przejawiających zachowania typu: używanie substancji psychoaktywnych, przemoc, wykroczenia. Realizacja badania była możliwa dzięki grantowi Ministerstwa Nauki i Informatyzacji. Badanie za pomocą anonimowych ankiet przeprowadzono wśród 1471 uczniów (w wieku 15 lat) klas trzecich gimnazjów z dzielnic Warszawy: Mokotowa, Ursynowa, Wilanowa. Zagadnienia badawcze skupiały się na: rozpowszechnianiu zjawiska tatuowania i kolczykowania ciała, częstotliwości spożywania napojów alkoholowych i zażywania narkotyków, występowaniu wśród młodzieży zachowań ryzykownych (udział w bójkach, przemoc wobec rówieśników) lub niezgodnych z prawem (np. kradzieże, handel narkotykami). Na podstawie wyników badania ustalono, że trwały albo nietrwały tatuaż miało około 5% badanych w wieku 15 lat (płeć – jak się okazało – nie różnicowała badanej grupy pod względem posiadania tatuażu). Na piercing decydowały się znacznie częściej dziewczęta niż chłopcy – odpowiednio 39% i około 3%. 5% młodzieży posiadało kolczyki w innych miejscach niż uszy. Stwierdzono związek między angażowaniem się w przemoc i nadużywaniem substancji psychoaktywnych a posiadaniem tatuażu.