Badanie miało na celu charakterystykę związku między wypaleniem zawodowym a postrzeganiem środowiska zawodowego, poziomem odczuwanego stresu oraz czynnikami związanymi z osobowością. Sformułowano trzy hipotezy badawcze: H1) wypalenie zawodowe występuje wśród pracowników różnych profesji zawodowych, nie tylko tych związanych z udzielaniem pomocy i kontaktami z ludźmi; H2) czynniki organizacyjne są silnie związane z występowaniem zjawiska wypalenia zawodowego; H3) istnieją związki między czynnikami Wielkiej Piątki a wyczerpaniem zawodowym, cynizmem i poczuciem osiągnięć osobistych. W badaniu wykorzystano Maslach Burnout Inventory, wersja General Survey przeznaczona do badania przedstawicieli różnych profesji. Badaniem objęto 481 osób, w tym 287 kobiet i 194 mężczyzn w wieku 19-62 lat. Respondenci reprezentowali różne dziedziny i sektory ekonomiczne: służbę zdrowia, administrację publiczną, edukację, obronę narodową, handel i usługi oraz finanse. Wyniki badania potwierdziły, że do czynników najsilniej warunkujących występowanie zjawiska wypalenia zawodowego należały przeciążenie roli zawodowej oraz negatywne postrzeganie środowiska pracy. Najsilniejszymi predykatorami wypalenia zawodowego związanymi z osobowością okazały się podwyższony poziom depresyjności, niski poziom zaufania (silniejszy cynizm i sceptycyzm), niski poziom ustępliwości i wysoki neurotyzmu, wysoki poziom obowiązkowości oraz asertywności.