Celem badania była weryfikacja założenia, że na podstawie wystąpienia określonych cech w rysunkach dzieci można przypuszczać, że ich rodziny są dysfunkcjonalne, np. mają problem związany z alkoholem. Badaniem objęto 254 uczniów klas drugich i trzecich ze szkół podstawowych z małego miast na Lubelszczyźnie. Do zebrania materiału badawczego posłużono się testem rysunku rodziny. Prace respondentów podzielono na dwie grupy: zaznaczone przez nauczycieli oraz nieznaczone (tj. wykonane przez dzieci z tzw. zdrowych rodzin). Finalnie do analizy zakwalifikowano 120 rysunków (60 prac dziewcząt i 60 chłopców, z czego 60 rysunków pochodziło, w opinii pedagogów, od uczniów z rodzin z problemem alkoholowym). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że rysunki z grupy eksperymentalnej znacząco różniły się od rysunków dzieci z grupy kontrolnej. Ustalono, że prace wykonane przez respondentów z rodzin alkoholowych cechowały m.in.: rysowanie z użyciem krótkich, przerywanych i sztywnych linii; silne naciskanie kredki na papier podczas rysowania; rysowanie bardzo małych postaci; umiejscowienie rysunku w dolnej części kartki; niski stopień doskonałości rysunku; uboga ornamentyka i kolorystyka rysunku. Dodatkowo zaobserwowano, że u uczniów z grupy eksperymentalnej nie występowały normalne w ich wieku różnice w postrzeganiu otaczającego świata.