Sformułowano dwa problemy badawcze: Jakie zmiany w poziomie wybranych kompetencji poznawczych i społecznych oraz w poziomie samooceny tych kompetencji zachodzą u dzieci w młodszym wieku szkolnym? Jaki jest zakres, tempo i dynamika zmian w zakresie poziomu wybranych kompetencji poznawczych i społecznych dziecka, a także w zakresie samooceny? Badania miały charakter podłużny – przeprowadzono je cztery razy w półrocznych odstępach. W pierwszym etapie badania wzięło udział 134 uczniów klas pierwszych. Po wszystkich etapach badania do analizy zakwalifikowano dane 127 uczniów. Wykorzystano Test Kółek do określenia poziomu myślenia twórczego, Test TCT-DP Urbana i Jellena do charakterystyki uzdolnień twórczych. W badaniu zastosowano również test DMI-2KM do zdiagnozowania możliwości intelektualnych dziecka. Posłużono się także Kwestionariuszem zachowania się dziecka w przedszkolu i szkole oraz Kwestionariuszem Samoocen Szczegółowych. Okazało się, że w edukacji najbardziej korzystają uczniowie, którzy osiągnęli w pierwszym etapie badania niskie wyniki. Poziom myślenia twórczego u tych uczniów zwiększał się w toku edukacji. Z kolei uczniowie, którzy prezentowali wysoki poziom myślenia twórczego na początku kształcenia, obniżyli go w ciągu trzech lat. Podobna tendencja wystąpiła w przypadku uzdolnień twórczych – rozwijanych przez uczniów o niskich wynikach wstępnych, a obniżanych przez uczniów o wynikach wysokich w pierwszej klasie szkoły podstawowej. W klasie trzeciej różnice między obiema grupami w zakresie uzdolnień twórczych nie miały charakteru istotnego statystycznie. Ponadto okazało się, że pierwszy rok edukacji działa niekorzystnie na samoocenę tych dzieci, które na progu szkoły wykazywały wysokie poczucie własnej wartości.