Badanie przeprowadzono w celu analizy porównawczej uczniów szkół integracyjnych oraz szkół tradycyjnych pod względem zmiennych kapitału społecznego (w tym zaufanie, samoocena, preferowanie kontaktów społecznych nad kontakty pośrednie – ersatz). Próbę badawczą stanowili losowo wybrani uczniowie klas trzeciej, czwartej oraz piątej szkół podstawowych z Warszawy. 58 dzieci uczęszczało do szkoły integracyjnej (w tym 10 dzieci niepełnosprawnych) oraz 71 dzieci ze szkoły nieintegracyjnej. Do zebrania materiału badawczego zastosowano sondaż diagnostyczny z wykorzystaniem technik socjometrycznych. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono brak różnic w poziomie zaufania między uczniami z obu szkół. Wykazano natomiast znaczny spadek poziomu zaufania na poziomie klasy czwartej w szkole integracyjnej. Analiza danych ujawniła także brak istotnych różnic między obiema grupami respondentów w preferowaniu realnych kontaktów społecznych nad kontakty typu ersatz. Przeprowadzone badanie pozwoliło jednoznacznie stwierdzić niepowodzenie integracji. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem ankietowani uczęszczający do szkół integracyjnych nie charakteryzowali się wyższym poziomem zaufania oraz nie przedkładali kontaktów społecznych nad kontakty pośrednie, a także nie różnili się poziomem samooceny. Dodatkowo okazało się, że uczniowie przedkładający kontakty społeczne wyróżniali się bardziej pozytywną postawą wobec szkoły oraz większymi osiągnięciami szkolnymi.