Celem badania była diagnoza poziomu wiedzy w zakresie przyrodoznawstwa uczniów uczęszczających do trzeciej klasy szkoły podstawowej. Próba liczyła ponad pięć tysięcy dzieci z 257 oddziałów 150 szkół (dobór próby miał charakter losowy). Pomiarów dokonano w ramach badań TIMSS oraz PIRLS zorganizowanych przez Międzynarodowe Towarzystwo Mierzenia Osiągnięć Szkolnych. W badaniu posłużono się testem TIMSS, za pomocą którego określano poziom przyrodniczej wiedzy na temat życia (w tym m.in. zagadnienia dotyczące organizmów ludzi, zwierząt i roślin, stosunków w środowiskach naturalnych czy zdrowia człowieka), Ziemi (m.in. ukształtowanie powierzchni Ziemi, skamieniałości zwierząt i roślin czy Układ Słoneczny) i materii nieożywionej (w tym np. stany skupienia materii, tworzenie i rozdzielanie mieszanin czy obwody elektryczne). Okazało się, że osiągnięcia polskich uczniów (podobnie jak rumuńskich, hiszpańskich, nowozelandzkich czy kazańskich) nie różniły się znacząco od średniej międzynarodowej. Polacy zajęli 29. miejsce (ex aequo z Rumunią i Hiszpanią). Badani z Polski należeli do najmłodszych (9,9 roku) oraz najkrócej kształconych (trzy lata) w szkole. Nie stwierdzono różnic w wynikach między dziewczynkami i chłopcami (odpowiednio średnie: 487 i 485). W 23 krajach również nie odnotowano istotnych różnic, w 16 natomiast – istotne, ale niewielkie różnice na korzyść chłopców (m.in. na Litwie i Węgrzech, w Rumunii i Serbii czy Rosji). Przeprowadzone badanie pozwoliło wykazać przekonanie nauczycieli co do swoich kwalifikacji metodycznych – za bardzo pewnych w kształceniu przyrodoznawstwa uznało się 78% polskich pedagogów (na świecie natomiast 59%).