Badanie przeprowadzono w celu diagnozy czynników wpływających na jakość procesu nauczania w szkołach zlokalizowanych w dzielnicy Targówek w Warszawie. Próbę badawczą stanowiło 19 dyrektorów, 150 nauczycieli, 469 uczniów i 373 rodziców. Ogółem przebadano 1011 osób. Do zebrania materiału badawczego zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. W raporcie opisano infrastrukturę edukacyjną dzielnicy Targówek, nauczycieli, rozwój zawodowy nauczycieli, przekonanie nauczycieli na temat nauczania i uczenia się, przywództwo i zarządzanie szkołą w opinii dyrektorów szkół, środowisko społeczne uczniów szkół znajdujących się na terenie dzielnicy, przekonania uczniów na temat klimatu szkoły i klasy, percepcję metod nauczania, ocenę zaangażowania rodziców w sprawy szkoły, oczekiwania rodziców wobec szkoły, przekonania rodziców na temat relacji między uczniem a nauczycielem oraz opinie rodziców na temat własnej aktywności w szkole. W raporcie opublikowano również wnioski i rekomendacje. Wśród preferowanych przez ankietowanych nauczycieli form doskonalenia zawodowego przeważały kursy (88%), następnie m.in. udział w „sieci” współpracy pedagogów (66%), konferencje (63%) oraz zajęcia otwarte (56%). Największe znaczenie dla rozwoju zawodowego okazały się mieć studia podyplomowe (46,5%). Wśród stosowanym metod niezorientowanych na ucznia dominowała praca z podręcznikiem (65%) – w tym najbardziej rozpowszechniona w szkołach podstawowych (68,7%). Natomiast wśród metod aktywizujących przeważała dyskusja (szkoły ponadgimnazjalne – 85%, szkoły podstawowe – 82%, gimnazja – 74%). Zdaniem 44% uczniów w ich klasie nie wszyscy wzajemnie się szanują. Ponad połowa ankietowanej młodzieży (53%) uważała, że pedagodzy uczą ich w sposób zrozumiały, 28% było niezdecydowanych, a 19% oceniło proces kształcenia negatywnie. Dodatkowo na podstawie uzyskanych odpowiedzi rodziców okazało się, że najbardziej akceptowaną formą kontaktów szkoły z rodzicami były zebrania rodzicielskie (w szkołach podstawowych – 96%, gimnazjach – 96%, szkołach maturalnych – 93%).