Celem badania było określenie zależności między uczestnictwem uczniów w sporcie a ich osiągnięciami szkolnymi. W szczególności zwrócono uwagę na obciążenie czasu pracy treningowej wpływające na sposób spędzania czasu wolnego i pozaszkolnego oraz na wzmożenie fizycznego i motorycznego rozwoju młodzieży jako na czynniki mogące warunkować wyniki uczniów w nauce. Badaniem objęto łącznie 3103 uczniów klas pierwszych gimnazjum, w tym 1566 dziewcząt i 1537 chłopców z Olsztyna i miast powiatowych. Badanych podzielono na trzy grupy: uczniów uprawiających sport wyczynowy, uczniów uczęszczających na zajęcia sportowe oraz uczniów nieuprawiających sportu. Wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego przy zastosowaniu narzędzi antropometrycznych i prób sprawnościowych do pomiaru poziomu rozwoju fizycznego uczniów; posłużono się także analizą dokumentów i kwestionariuszem wywiadu do pomiaru osiągnięć szkolnych uczniów. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że uczestnictwo gimnazjalistów w sporcie miało jednoznaczny wpływ na zmianę stylu życia w zakresie sposobu spędzania czasu wolnego i pozaszkolnego, co z kolei warunkowało wyniki w nauce respondentów i przyczyniało się do powstawania zagrożeń edukacyjnych. Stwierdzono również, że uprawianie sportu w niewielkim stopniu wpłynęło na rozwój fizyczny młodzieży, za to znacznie poprawiło jej sprawność motoryczną. Czynnikiem najsilniej warunkującym osiągnięcia szkolne badanych było wykształcenie rodziców – im wyższe, tym lepsze wyniki osiągali uczniowie.