Badanie przeprowadzono w celu weryfikacji hipotezy o różnicy wrażliwości moralnej dzieci prawidłowo rozwiniętych i upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim jedynie w zakresie poszczególnych komponentów. Próbę badawczą stanowiło 100 dzieci prawidłowo rozwijających się oraz upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim w wieku od siedmiu do 10 lat, zamieszkujących województwo dolnośląskie oraz olsztyńskie. Do zebrania materiału badawczego zastosowano technikę swobodnych tekstów C. Freineta, protokół obserwacyjny dzieci oraz wywiad z nauczycielem przeprowadzony za pomocą standardowego kwestionariusza PAS. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono niski poziom dostrzegania problemów moralnych wśród ankietowanych z lekkim upośledzeniem umysłowym (48% dzieci nie dostrzegało problemu moralnego). Wykazano również, że globalny średni poziom odczuwania potrzeby rozwiązywania problemów moralnych wynosił 65% (wśród dzieci upośledzonych – 55%; 45% odczuwało taką potrzebę według wskazówek i poleceń innych). Zgromadzony materiał ujawnił ponadto, że u dzieci z upośledzeniem dominował komponent emocjonalny nad poznawczym w rozwoju wrażliwości moralnej (czyli odwrotnie niż u badanych rozwijających się prawidłowo). Odnotowano również ścisły związek pomiędzy formowaniem się wrażliwości moralnej dziecka a jego wiekiem i rozwojem.