Sformułowano następujące pytanie badawcze: Jaki jest wpływ metod twórczych na rozwój zdolności muzycznych u dzieci w młodszym wieku szkolnym? Przeprowadzono analizę literatury; na tej podstawie oraz na drodze wnioskowania dedukcyjnego założono wstępnie, że metody twórcze mają wpływ na rozwój zdolności muzycznych u dzieci w młodszym wieku szkolnym. W badaniu zmienną niezależną uczyniono metody twórcze, a zmienną zależną – zdolności muzyczne. W badaniu posłużono się metodą eksperymentu pedagogicznego; wykorzystano technikę dwóch grup równoległych. Badaniem objęto 110 uczniów klas drugich, którzy uczęszczali do dwóch szkół podstawowych. Po pomiarze początkowym wyodrębniono dwie klasy: eksperymentalną i kontrolną; w eksperymentalnej znalazło się 56 uczniów dwóch klas drugich, którzy mieli gorsze wyniki w pierwszym pomiarze; w grupie kontrolnej byli uczniowie dwóch klas drugich (N = 54) z lepszymi wynikami w pierwszym pomiarze. Pomiar początkowy i końcowy przeprowadzono z wykorzystaniem tego samego testu, który badał: poczucie rytmu muzycznego, słuch melodyczny, zdolność do tworzenia wyobrażeń ruchowych, wrażliwość na barwę dźwięków oraz słuch dynamiczny. W klasie eksperymentalnej wykorzystano metody twórcze, a w klasie kontrolnej zajęcia przeprowadzono w sposób konwencjonalny. Na podstawie wyników badania potwierdzono wpływ gimnastyki twórczej R. Labana oraz gimnastyki rytmicznej A. i M. Kniessów na rozwój u młodszych dzieci takich zdolności jak poczucie rytmu, słuch melodyczny, wyobraźnia muzyczna, wrażliwość na barwę dźwięków oraz słuch dynamiczny.