Badanie przeprowadzono w celu weryfikacji następujących hipotez: 1) Przypuszcza się, że badani uczniowie charakteryzujący się wysokim poziomem uzdolnień intelektualnych typu konwergencyjnego i wysokim poziomem uzdolnień intelektualnych typu dywergencyjnego osiągają wysokie wyniki w nauce. 2) Przypuszcza się, że istnieje istotna zależność pomiędzy poziomem uzdolnień intelektualnych typu konwergencyjnego a wynikami w nauce badanych uczniów. 3) Przypuszcza się, że istnieje zależność odwrotnie proporcjonalna pomiędzy poziomem uzdolnień intelektualnych typu dywergencyjnego a wynikami w nauce badanych uczniów. W badaniu wykorzystano metodę wywiadu, Test Matryc Ravena, Grupowy Inwentarz do Badania Uzdolnień Twórczych Młodzieży (GIFFI I), Test Niezwykłych Zastosowań Guilforda, analizę dokumentacji szkolnej oraz metodę indywidualnych przypadków połączoną z terapią. Próbę badawczą stanowiło 282 uczniów w wieku od 11 do 13 lat uczęszczających do piątych i szóstych klas szkół podstawowych w Katowicach, 11 nauczycieli-wychowawców oraz rodzice badanych uczniów. Badanie przeprowadzono w trzech etapach: w pierwszym zrealizowano badania testowe, w drugim analizowano indywidualne przypadki, a w trzecim podjęto próby terapii. Na podstawie zgromadzonego materiału stwierdzono prawidłowość hipotezy o osiąganiu wysokich wyników w nauce szkolnej przez uczniów charakteryzujących się wysokim poziomem uzdolnień intelektualnych zarówno typu konwergencyjnego, jak i dywergencyjnego. Potwierdzono również słuszność drugiego założenia o istnieniu zależności między poziomem uzdolnień intelektualnych typu konwergencyjnego a wynikami w nauce respondentów. Odrzucono prawidłowość trzeciej hipotezy.