Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: jaki poziom rozwoju osiągają podstawowe funkcje psychofizyczne u dzieci 9-letnich? w jakiej mierze poziom rozwoju funkcji psychofizycznych wpływa na technikę czytania, tempo, poprawność oraz rozumienie czytanego tesktu? jakie aspekty umiejętności czytania ulegają zaburzeniu przy różnych poziomach rozwoju funkcji psychofizycznych? Próbę badawczą stanowiło 98 uczniów (w tym 53 chłopców i 45 dziewcząt), którzy uczęszczali do klas drugich Szkół Podstawowych nr 3 i 42 w Lublinie. Do zebrania materiału zastosowano testy własnej konstrukcji, a także: test KSI M. Choynowskiego, test L. Bender – E. Koppitz, test próby poczucia rytmu M. Stambak. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że 59% ankietowanych charakteryzowało się poziomem rozwoju umysłowego powyżej normy, natomiast u 12% uczniów poziom intelektualny był obniżony (pozostała grupa badanych rozwijała się w granicach normy). Zgromadzony materiał pozwolił wykazać również, że pod względem pomiaru funkcji słuchowej najliczniejszą grupę (64%) stanowili respondenci o poziomie w granicach normy. Wśród 1/3 badanych odnotowano obniżenie sprawności funkcji słuchowej, z kolei 6% dzieci osiągało poziom powyżej normy. W zakresie pomiaru funkcji wzrokowej 39% ankietowanych uzyskało poziom w granicach normy (taki sam odsetek dotyczył poziomu powyżej normy). Najmniej liczną grupę stanowiły dzieci o obniżonym rozwoju w zakresie powyższej funkcji. Ogółem wykazano, że 1/3 badanych dotyczyło opóźnienie w obrębie przynajmniej jednej funkcji. Pod względem wpływu poziomu rozwoju psychopercepcyjnego na umiejętność czytania stwierdzono, że uczniowie bez zaburzeń legitymowali się najwyższą sprawnością w tym zakresie. Natomiast najniższy poziom prezentowały osoby z obniżeniami trzech funkcji.