Celem badania było określenie zależności między cechami temperamentalnymi i charakterologicznymi a nadużywaniem alkoholu wśród studentów. W warstwie teoretycznej przyjęto psychologiczną koncepcję osobowości R. Cloningera. Badaniem objęto 278 osób, w tym 156 kobiet i 122 mężczyzn będących studentami Uniwersytetu Łódzkiego i Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Wiek badanych mieścił się w przedziale 19-24 lata, przy średniej wynoszącej 19,9 roku (SD = 1,89). W badaniu zastosowano Kwestionariusz Temperamentu i Charakteru TCI R. Cloningera w adaptacji Hornowskiej (2003) oraz kwestionariusz Moje zachowania Juczyńskiego, Chodkiewicza i Pisarskiego (2001). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że ryzyko nadużywania alkoholu dotyczyło studentek i studentów, którzy uzyskali wysokie wartości dla wskaźnika jednego z podwymiarów poszukiwania nowości – nieuporządkowania. Oznaczało to angażowanie się we wszystko, co nowe i nieznane, łatwą utratę panowania nad sobą, złość i gniew w sytuacji sfrustrowania. W przypadku kobiet stwierdzono ponadto zależność między ryzykiem nadużywania alkoholu a całym wymiarem poszukiwania nowości, co świadczyło o kierowaniu się w piciu tendencją eksploracyjną i towarzyską. W przypadku mężczyzn nadużywających alkoholu zauważono istotnie niższe wyniki w wymiarze temperamentalnym – wytrwałość oraz w wymiarze charakterologicznym – samokierowanie i skłonność do współpracy. Oznaczało to niestałość, niedojrzałość, brak wiary we własne siły, podatność na zewnętrzne naciski, minimalizm, niski poziom aktywności i silną koncentrację na sobie. Wyniki te można było zatem interpretować jako kierowanie się w piciu tendencjami kompensacyjnymi, związanymi z czynnikami sytuacyjnymi lub naciskami otoczenia.