Celem badania było określenie stosunków emocjonalnych w systemach rodzinnych z dzieckiem o ograniczonej sprawności intelektualnej. Badaniem objęto 50 rodzin (184 osoby) składających się z rodziców i dwójki dzieci, w tym jednego niepełnosprawnego intelektualnie. W każdej rodzinie przebadano rodziców, w pięciu badaniem nie objęto zdrowego rodzeństwa (zbyt młody wiek), w 11 zaś – dziecka niepełnosprawnego intelektualnie w stopniu znacznym. Ostatecznie w próbie znalazło się 50 matek i 50 ojców oraz 45 zdrowych dzieci i 39 dzieci niepełnosprawnych intelektualnie. W badaniu zastosowano Test Stosunków Rodzinnych Anthony-Bene (Bene, Anthony, 1984). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że obecność dziecka niepełnosprawnego intelektualnie wpływała na relacje emocjonalne w rodzinie. Największe zaangażowanie emocjonalne prezentowały matki i dzieci niepełnosprawne. Wymiana uczuciowa członków rodziny z mężem/ojcem okazała się wyraźnie ograniczona; jeśli kierowano w stronę ojca jakieś uczucia, były one najczęściej negatywne. Obecność dziecka niepełnosprawnego intelektualnie w rodzinie wpływała również na relacje między rodzicami. Przy pozytywnym zaangażowaniu matek w relacje z partnerem kierowały one w jego stronę większość przejawianych emocji negatywnych. Ojcowie prezentowali równie silne zaangażowanie w relacje z matką, jednak częściej były to emocje pozytywne niż negatywne.