W badaniu przyjęto m.in. następujące hipotezy: Studenci częściej wybierają odpowiedź, że są oceniani gorzej za badania, które im nie wychodzą, niż odpowiedź, że są oceniani tak samo lub oceniani lepiej. Studenci częściej zgadzają się z twierdzeniem, iż w badaniu eksperymentalnym powinno dążyć się do uzyskania istotnych statystycznie różnic za wszelką cenę, niż ze zdaniem przeciwnym. Studenci częściej zgadzają się z twierdzeniem: znam kogoś, kto sam wpisywał dane zamiast przeprowadzić badanie w porównaniu do twierdzenia przeciwnego. Do zebrania materiału wykorzystano ankietę internetową. W badaniu wzięły udział 123 osoby – studenci i doktoranci psychologii. Średnia wieku respondentów wyniosła 24,2 roku. W badanej próbie znalazło się 107 kobiet, a także 23 doktorantów obojga płci. 79,7% badanych studiowało w trybie dziennym. Średnia liczba projektów, w których brali udział respondenci: 3,30. Samodzielnie uczestnicy realizowali 2,4 projektu badawczego (SD = 1,7). Badani wymienili następujące rodzaje popełnionych oszustw: „poprawianie” danych w bazie danych – 15 w przypadku badania w pracownikiem naukowym i 56 z innymi studentami; zwiększenie liczby osób badanych przez duplikowanie danych – cztery wskazania w odniesieniu do badania z pracownikiem naukowym i 25 z innymi studentami; wymyślanie baz danych od początku do końca – cztery wskazania w odniesieniu do badania z pracownikiem naukowym i 27 z innymi studentami; 105 respondentów nie spotkało się z taką sytuacją w przypadku badania z pracownikiem naukowym, a 52 – badania z innymi studentami. Nie stwierdzono – zgodnie z odpowiedziami studentów – by tendencja do manipulowania wynikami zmieniała się wraz z rozwojem naukowym.