Celem badania była diagnoza gotowości szkolnej dzieci pięcio- i sześcioletnich z miasta oraz określenie zależności między poziomem gotowości szkolnej a ryzykiem dysleksji. W badaniu wykorzystano baterię metod diagnozy rozwoju psychomotorycznego dzieci „Bateria – 5/6S”w opracowaniu M. Bogdanowicz, D. Kalki, B.M. Radtke i U. Sajewicz-Radtke oraz Skalę Ryzyka Dysleksji dla dzieci wstępujących do szkoły (SRD-6) autorstwa M. Bogdanowicz. Badaniem objęto 345 dzieci w wieku pięciu i sześciu lat z sopockich przedszkoli (cała populacja), w tym 170 dziewcząt i 170 chłopców. Rozkład wyników pomiaru gotowości szkolnej okazał się zbliżony do rozkładu normalnego, natomiast pomiar ryzyka dysleksji pozwolił stwierdzić, że 13,3% dzieci charakteryzowało się umiarkowanym ryzykiem dysleksji, a 0,4% wysokim. Wynik ten był porównywalny do badania przeprowadzonego przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną w Sopocie przy użyciu Skali Ryzyka Dysleksji (SRD). 71,1% badanych wykazywało symptomy ryzyka dysleksji, a 14,5% znajdowało się na pograniczu normy. Porównanie wyników pięcio- i sześciolatków ujawniło, że były one podobne. Występowanie symptomów ryzyka dysleksji nie pojawiało się zatem nagle, lecz mogło być obserwowane od wczesnych lat życia dzieci. Stwierdzono również, że im większe trudności miało dziecko w zakresie analizy lub syntezy głoskowej lub rozpoznawania rymów i aliteracji, tym większe było prawdopodobieństwo ryzyka dysleksji. Nie stwierdzono zależności między tempem nazywania obrazków oraz orientacji w prawej i lewej stronie ciała a ryzykiem dysleksji, za to wyniki próby „przerysowywanie figur” istotnie różnicowały dzieci z ryzykiem dysleksji i bez ryzyka dysleksji. Badanie motoryki małej i dużej ujawniło, że dzieci obarczone ryzykiem dysleksji miały trudności ze skakaniem, utrzymywaniem się w czasie stania na jednej nodze, jazdą na rowerze, wykonaniem figury „jaskółka”, prawidłowym trzymaniem długopisu, dokładnym kolorowaniem i rysowaniem szlaczków.