Sformułowano dwie hipotezy badawcze: Konflikt między pracą i rodziną wiąże się dodatnio z wypaleniem zawodowym. Ogólne i specyficzne przekonania o własnej skuteczności mediują związek konfliktu między pracą i rodziną z wypaleniem zawodowym. W badaniu wzięło udział 291 nauczycieli klas I-III szkół podstawowych (N = 68), klas IV-VI (N = 68), gimnazjów (N = 60) oraz szkół średnich (N = 95). 86,9% respondentów stanowiły kobiety. Średnia wieku badanych wynosiła 39,79 roku, SD = 8,24. Średnia stażu pracy: 14,81 roku, SD = 8,41. Średni czas przeznaczany na pracę zawodową w domu i szkole: 27 godzin tygodniowo, SD = 10,23. Nauczyciele pracowali w placówkach częstochowskich. Do zebrania materiału wykorzystano kwestionariusz anonimowej ankiety. Na podstawie wyników badania potwierdzono pierwszą hipotezę – w istocie konflikty między pracą a rodziną były związane z wypaleniem zawodowym; wynik zgodny z badaniami amerykańskimi (Lambert i in., 2010; Rupert i in., 2009) oraz kanadyjskimi (Burke i Greenglass, 2001). Jeśli chodzi o hipotezę drugą, konflikt praca – rodzina wiązał się z ogólnymi i specyficznymi przekonaniami o własnej skuteczności, a więc to poczucie własnej skuteczności może potencjalnie mediować jedynie efekt konfliktu rodzina – praca na wypalenie. Z kolei konflikt rodzina – praca okazał się bezpośrednio albo pośrednio związany z wypaleniem.