Przedmiotem badań było postrzeganie i ocena przez młodzież warszawskich szkół średnich zagadnień związanych z szeroko rozumianą społeczną kontrolą zachowań, źródłami, uzasadnieniem jej występowania, środkami i instytucjami, które ją realizują, jej efektywnością itp. Autorzy postawili sobie przede wszystkim cel poznawczy badania – sprawdzenie, jak teorie kontroli społecznej mają się do koncepcji zawartych w tzw. wiedzy potocznej. Badaniami objęto losową grupę 100 uczniów ze szkół średnich w Warszawie. Przeszkoleni studenci Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji przeprowadzili z badanymi wywiady oparte na kwestionariuszu. Zrealizowano także sondaże wśród młodzieży uzależnionej, nauczycieli i pracowników socjalnych. Uczniowie najczęściej opowiadali się za koncepcją umowy społecznej (w kwestionariuszu ujętą słowami: ludzie uzgodnili zakazy i nakazy, żeby wiedzieć, czego się trzymać w stosunkach między sobą) jako źródła kontroli społecznej. Tę możliwość wskazało 39 osób. Zwolennicy umowy społecznej są najczęściej za zaostrzeniem kar za przestępstwa i częściej niż pozostali z badanych deklarowali, że zostali wychowani bardzo łagodnie. Większość uczniów (71%) uważała siebie za ludzi wolnych. 80% badanych deklarowało, że zna inne sposoby niż przemoc w rozwiązywaniu konfliktów. 57% uczniów opowiedziało się za karą śmierci. Ponad 26% badanych uznało za dopuszczalne kary cielesne w wychowaniu dzieci. 56% badanej młodzieży odrzuciło możliwość przymusu dobroczynnego, podczas gdy 40% zadeklarowało, że sami byli poddawani takiemu przymusowi.