Badanie przeprowadzono w celu diagnozy korelacji między podstawowymi cechami budowy ciała a poszczególnymi zdolnościami koordynacyjnymi u dzieci oraz porównania otrzymanych wyników u badanych z Polski i Niemiec. Próba liczyła 339 osób w wieku od 10 do 14 lat (w tym 122 dziewcząt i 114 chłopców z Gorzowa oraz 49 dziewcząt i 54 chłopców z Dortmundu; średnia wieku badanych wynosiła 12,6). Do zebrania materiału badawczego wykorzystano test zdolności różnicowania amplitudy ruchu, test globalnej koordynacji ruchowej W. Starosty, a także skocznościomierz W. Starosty. Ponadto dokonano pomiaru masy i wysokości ciała, stosując standardowe metody antropometryczne. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono w grupie młodzieży niemieckiej korelację między wysokością i masą ciała a wynikami zadań testowych zawierających wyskok maksymalny. Związek zaobserwowano także między wynikami budowy ciała a siłą statyczną (lokalną i globalną). Okazało się ponadto, że dokładność siłowa prawej kończyny istotnie korelowała jedynie z wysokością ciała. Z kolei analiza wyników badań młodzieży polskiej nie potwierdziła istnienia podobnych, statystycznie istotnych związków. Odnotowane różnice wśród badanych z Niemiec wyjaśniono m.in. trenowaniem różnych sportów (np. tenisa ziemnego czy badmintona) przez 50 osób w tej grupie.