Badanie miało charakter eksploracyjny; jego celem był opis aktywności hazardowej młodzieży ze szkół ponadgimnazjalnych. Zastosowano Skalę Uczestnictwa w Grach Losowych (SUGL) oraz Skalę Nasilenia Hazardu Problemowego (PGSI). Badaniem objęto 270 uczniów liceów ogólnokształcących i techników w wieku 16-21 lat, w tym 103 kobiety i 167 mężczyzn. Średnia wieku respondentów wyniosła M = 18,12 roku (SD = 0,74). Najczęściej pochodzili oni z miast do 100 tysięcy mieszkańców (41,1%). Średnia ocen uczniów mieściła się w przedziale 2,0-5,2, przy średniej arytmetycznej równej 3,58 (SD = 0,60). Wyniki badania ujawniły, że 18% uczniów nigdy nie brało udziału w grach losowych, natomiast 82% badanych grało przynajmniej raz w ciągu roku poprzedzającego badanie. W grupie osób grających 59% podejmowało tę aktywność czasami, 18% grało często, 6,3% zaś stanowili grający ryzykownie, u których wystąpiły objawy uzależnienia. W tej ostatniej grupie znaleźli się przede wszystkim chłopcy. Wśród ogółu grających najbardziej popularny okazał się totolotek (64%), następnie zakłady z kolegami (59%), zakłady sportowe (48%) i zdrapki (47%). Częstotliwość grania wpływała na preferencje badanych – osoby grające sporadycznie preferowały totolotka, zdrapki i zakłady z kolegami, osoby grające najczęściej wolały automaty, zakłady sportowe i gry przez internet. Kwoty jednorazowo przeznaczane przez badanych na grę wahały się od kilku złotych do maksymalnie czterech tysięcy złotych. Kwoty powyżej 100 złotych wydawali na grę uczniowie grający często i ryzykownie. Najczęściej wymienianym powodem podejmowania gry było poszukiwanie rozrywki (68%) i pieniędzy (58%), przy czym znaczenie korzyści materialnych rosło wraz z częstotliwością gry, a znaczenie rozrywki malało. 92% grającej młodzieży deklarowało, że udział w grach losowych nie stanowi problemu. 8% badanych (głównie osoby grające ryzykownie) zadeklarowało doświadczanie problemów pieniężnych, w mniejszym stopniu osobistych i szkolnych.