Celem badania było określenie strategii stosowanych w nauczaniu języka angielskiego jako języka obcego w Ośrodkach Szkolno-Wychowawczych dla Dzieci i Młodzieży Niesłyszącej. Zastosowano ankietę pocztową i/lub elektroniczną skierowaną do nauczycieli z całej Polski. Uzyskano 18 odpowiedzi z 15 ośrodków, co stanowiło 49% ośrodków dla dzieci i młodzieży niesłyszącej. 10 osób pracowało w szkołach podstawowych, 13 w gimnazjach, siedem w liceach, dwie w szkołach policealnych. Większość badanych pracowała w dwóch lub trzech szkołach jednocześnie. W próbie znalazło się 17 kobiet i mężczyzna. Wszyscy badani mieli wykształcenie wyższe w zakresie filologii angielskiej, ale tylko 10 osób posiadało przygotowanie w zakresie surdopedagogiki. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić znaczące braki właśnie w przygotowaniu nauczycieli do pracy z uczniami niesłyszącymi, w szczególności zaś nieznajomość języka migowego. Nauczyciele dostrzegali konieczność uczestnictwa w kursach i szkoleniach z zakresu surdoglottodydaktyki, przy czym nie znajdowali takiej oferty. Pomimo tych braków badani wykazywali się twórczością i przedsiębiorczością, stosowali w nauczaniu wiele różnorodnych strategii, w tym przede wszystkim pasywne formy nauczania (tworzenie zdań, pisanie, czytanie i tłumaczenie tekstów). Wskazywano nie tylko na brak wsparcia metodycznego, lecz także na brak podręczników i specjalnych pomocy naukowych skierowanych do uczniów niesłyszących.