Badanie przeprowadzono w celu analizy korelacji między pedagogicznymi kompetencjami i kultury szkoły a wielokulturowością środowiska uczniowskiego (pod względem etnicznym i narodowościowym). Do zebrania materiału badawczego posłużono się autorskim kwestionariuszem ankiety, której pytania dotyczyły m.in. rozumienia pojęcia kultury szkoły, oceny szkolnych sytuacji czy realizowania treści edukacyjnych dotyczących zjawiska międzykulturowości. Analizę oparto na ankietach wypełnionych przez 50 nauczycieli. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono niewystarczające przygotowanie merytoryczne ankietowanych pedagogów do pracy z dzieckiem kulturowo „obcym”. Odnotowano ponadto wśród respondentów niski poziom świadomości potrzeb i indywidualnych preferencji poznawczo-emocjonalnych tych uczniów. Zaobserwowano także utrzymujące się stereotypy dotyczące Romów, o których świadczyły negatywne opinie wielu nauczycieli. Zgromadzony materiał ujawnił słabo sprecyzowaną motywację związaną z pracą z kulturowo „obcym” dzieckiem (48% pedagogów odpowiedziało twierdząco na pytanie, czy chcieliby pracować w wielokulturowej klasie, 41% badanych nie potrafiło udzielić jednoznacznej odpowiedzi, natomiast 11% ustosunkowało się do pytania negatywnie). Dodatkowo stwierdzono u badanych nadmiernie optymistyczną ocenę własnych kompetencji do pracy z uczniem kulturowo „obcym”. Przeprowadzone badanie pozwoliło także sformułować wniosek o nieprawidłowej komunikacji w wielokulturowej klasie ze względu na brak znajomości języków obcych przez nauczyciela oraz o nieuwzględnianiu w treściach kształcenia potrzeb poznawczych dzieci z innych kręgów kulturowych.