W badaniu wzięło udział 416 nauczycielek pracujących w przedszkolach i klasach I-III w województwie śląskim. 188 badanych było zatrudnionych w placówkach przedszkolnych. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego; posłużono się kwestionariuszem ankiety, skonstruowanym specjalnie do przeprowadzenia badania. Nauczycieli zapytano o ich opinie na temat celów i zadań wychowania fizycznego zawartych w realizowanych programach nauczania. 95,2% badanych uczących w przedszkolach i 71,9% uczących w szkołach twierdziło, że w programach nie ma zadań z procesu wychowania fizycznego. Na ich znikomą liczbę wskazywało odpowiednio 4,8% i 22,4%. Tylko jedna respondentka uważała, że w programie nauczania jest wystarczająca liczba zadań poświęconych wychowaniu fizycznemu. Wiedzę na temat teorii wychowania fizycznego chciało zdobyć 6,4% ankietowanych z przedszkola i 13,6% ze szkoły (żadna osoba nie udzieliła odpowiedzi: zdecydowanie tak). Zapotrzebowania na taką wiedzę nie odczuwało odpowiednio 88,3% i 84,7%. Znikomy odsetek badanych realizował wychowanie fizyczne w przedszkolu. Badane zapytano o ich hierarchię kompetencji zawodowych. W grupie nauczycielek przedszkola pierwsze miejsce zajęły kompetencje współdziałania, kolejne miejsca zaś kompetencje prakseologiczne, kreatywne, informacyjne, komunikacyjne i moralne. Hierarchia kompetencji w grupie nauczycielek klas I-III: prakseologiczne, komunikacyjne, współdziałania, informacyjne, kreatywne i moralne. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że nauczycielki z obu grup traktują edukację fizyczną instrumentalnie.