Celem badania była analiza potrzeb szkoleniowych osób niepełnosprawnych w kontekście ich zainteresowań oraz posiadanych i antycypowanych kwalifikacji zawodowych. Do zebrania materiału badawczego posłużono się Kwestionariuszem Zainteresowań Zawodowych, Typów Zainteresowań Zawodowych według Hollanda, specjalnie skonstruowaną ankietą oraz wywiadem kierowanym. Próbę stanowiło 139 osób (w tym 92 kobiety oraz 47 mężczyzn), które zgłosiły chęć uczestniczenia w szkoleniu obejmującym coaching oraz Warsztaty Aktywizacji i Komunikacji Społecznej w ramach projektu realizowanego przez Stowarzyszenie na rzecz Integracji Społecznej „Pro Nobis”. Zgodnie z deklaracjami badanych wykształceniem średnim legitymowało się 72 respondentów, wyższym – 63, podyplomowym – czterech. Wśród ankietowanych stopień niepełnosprawności 110 osób był umiarkowany, natomiast 29 – znaczny. W wyniku przeprowadzonego badania wykazano, że najczęściej podawaną przez badanych umiejętnością, którą w ich ocenie można było „sprzedać” na rynku pracy, były kompetencje administracyjne (10), dydaktyczne (10) i społeczne (10); w dalszej kolejności wskazywano: finansowe (9), biurowe (8) oraz marketingowe (8). Jedynie 9 osób nie potrafiło udzielić odpowiedzi na to pytanie. Zgromadzony materiał pozwolił także ujawnić hobby ankietowanych – jak się okazało respondenci najczęściej wskazywali czytanie książek (20), muzykę (15), turystykę (12) oraz sport (10). Na podstawie otrzymanych odpowiedzi stwierdzono również, że wśród umiejętności uczestników badania najczęściej z ich hobby wiązały się kompetencje manualne (7) oraz kulinarne (5). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że rozpoznanie hobby osób niepełnosprawnych powinno stanowić ważny element ich aktywizacji; powinno być także włączone do programu i analizy potrzeb szkoleniowych, które można prognozować, planować i programować w oparciu o rozpoznane zainteresowania niepełnosprawnych.