Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi, czy płeć jako własność biologiczna oraz tożsamość płciowa nauczycieli pozostają w związku z ich relacjami interpersonalnymi w spostrzeżeniach uczniów. Do zebrania materiału badawczego zastosowano polską wersję Inwentarza do Oceny Płci Psychologicznej opracowaną przez Kuczyńską oraz Kwestionariusz Interakcji Nauczyciela autorstwa Wubbels. W badaniu wzięło udział 48 nauczycieli szkół ponadgimnazjalnych oraz 988 ich uczniów. Wśród badanych pedagogów znaleźli się mężczyźni: męscy, androgyniczni, kobiecy oraz nieokreśleni, a także kobiety: kobiece, androgyniczne, męskie i nieokreślone. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że nieprawdą jest postrzeganie w relacjach interpersonalnych nauczyciel – uczeń mężczyzn jako bardziej surowych i wymagających, natomiast kobiet jako uległych i przyzwalających. Wykazano również, że płeć psychologiczna kobiet w większości związana była z negatywnymi kategoriami ustosunkowań pedagoga wobec ucznia, tzn. z niepewnością, niezadowoleniem i surowością. Natomiast wśród mężczyzn odnotowano w większym stopniu niż u kobiet zależność między tożsamością płciową a postrzeganiem pozytywnych relacji interpersonalnych, m.in. pomocniczo/przyjacielskich czy wyrozumiałych. Ponadto zwrócono uwagę, że pedagodzy o androgynicznej płci psychologicznej wykazywali najbardziej pożądane z punktu widzenia ucznia zachowania interpersonalne (pedagodzy ci zostali wysoko ocenieni na skalach: przywódczy, pomocny/przyjacielski i wyrozumiały, nisko na skalach: niepewny, niezadowolony i upominający).