Celem badania było poznanie opinii nauczycieli polskich i czeskich na temat przemian w zakresie kształcenia uczniów niepełnosprawnych; przemiany te polegają na: obejmowaniu kształceniem coraz większej liczby dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, wydłużeniu okresu nauki szkolnej oraz przechodzeniu z form segregacyjnych do integracji i inkluzyjnych form kształcenia. Badanie zrealizowano ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego – Program Operacyjny Współpracy Transgranicznej Republika Czeska – Rzeczpospolita Polska 2007-2013 oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Śląsk Cieszyński. Wykorzystano ankietę własnej konstrukcji, którą objęto 200 nauczycieli, w tym 100 pracujących w Polsce i 100 pracujących w Republice Czeskiej. Pierwsza część publikacji przedstawia: stosunek do przemian kształcenia uczniów niepełnosprawnych (poparcie zanotowano u 58% nauczycieli z Polski oraz u 73% z Republiki Czeskiej), oceny inkluzyjnej formy kształcenia uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną, stosunek nauczycieli do kształcenia włączającego uczniów z umiarkowaną i znaczną niepełnosprawnością intelektualną (o tym, że warto nią objąć możliwie najwięcej uczniów, poświadczyło 45% nauczycieli z Polski oraz 32% z Republiki Czeskiej). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić brak zdecydowanych różnic w postrzeganiu przez nauczycieli polskich i czeskich zmian w kształceniu niepełnosprawnych intelektualnie. W badanej grupie nauczycieli wystąpiło społeczne przyzwolenie na kontynuowanie reform. Osoby o odmiennym zdaniu stanowiły grupę mniej liczną, a ich poglądy odróżniały się wyraźnie od pozostałych badanych dopiero w zakresie kształcenia uczniów z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną.